De vier kamers en de hal van Vrede

08-12-10 De vier kamers

In zielenland was ik op een hoge plek, tussen de wolken, ver onder mij met name water, als van de zee. Ik zat op een soort van bed wat op 1 van de wolken stond. Het bed lag vol met witte veren. Op afstand zag ik een kasteel opdoemen. Langzaam dreef ik dichter en dichterbij. Aan de linkerkant van het kasteel zag ik een kleine ingang, in de vorm van een boog die gemaakt was van goud. Hier ging ik naar binnen, en ik liep de trap omhoog. Daarna ging ik rechts, waarna ik in een ruimte kwam met een soort van verhoogde vijver in het midden. In de vijver zag ik drijvende stukken ijs, en een gouden vis, die rondzwom. Ik voelde dat deze vis erg heilig was voor deze plaats. Daarna zag ik aan mijn rechterzijde een vrouw staan met krullend haar, ze was ongeveer de helft van mijn grootte. Ze begeleidde mij naar de volgende ruimte. In de volgende ruimte zag ik gouden bergen. Ik voelde mij bijzonder veilig in deze ruimte. Ik liep over de lage kante van de bergen, naar de overzijde, waar iemand anders mij opwachtte. Dit keer een man, die ook ongeveer de helft van mijn grootte was. Ook hij begeleidde me weer naar de volgende ruimte, die er direct achter lag. In deze ruimte zag ik kleine vliegende elfjes. Ze waren druk bezig met planten en bloemen, die ook aan het plafond hingen. Ik liep door deze prachtige ruimte weer naar de overzijde, waar een vierde ruimte was. In deze ruimte stond een prachtige gouden Kathedraal. Deze trok mij gewoon naar binnen, precies naar het midden van de tempel, waar een gat was in de vloer. Hierdoor gleed ik naar beneden, alsof het een glijbaan was. Beneden aangekomen, na een lange rit kwam ik uit in een grote ruimte in een berg.

08-12-10 De gouden sleutel en de Hal van vrede
Later op die dag kreeg ik in die berg van iemand een gouden sleutel. Samen liepen we een stukje verder, en vervolgens een steile gouden trap op. Met twee man en de sleutel konden we de deur openen, die bovenaan de trap was, en konden we naar binnen. Er was zo’n ontzettend veel licht in die ruimte dat ik uren lang alleen maar wit zag. Wel zag ik in de verte vaag een soort van troon, twee stuks vermoedelijk. Ook zag ik dat ik een goudkleurige ronde hanger om had. Hij hing vrij laag, aan een lange ketting, en was ongeveer 15 tot 20 cm in doorsnede.

Deze ronde hanger was blijkbaar een Grote Zonnedisk, dit is een instrument van vrede, gegeven door de Elohim van de zesde straal aan de mensheid. Dit is een schild (een disk) van verblindend wit licht dat men over de zonnevlecht chakra moet visualiseren. Hierdoor kan men de ruwe energie van het massabewustzijn (wat in deze ruimte is) tegenhouden en terugkaatsen om eigen gevoel van vrede en harmonie te beschermen. Waarschijnlijk dat ik hierdoor de eerste keer niet veel meer dan enkel wit licht zag.