Adra Ain en Lemurië

De afgelopen maanden heb ik mij van tijd tot tijd bezig gehouden met de vraag, waar komt mijn ziel oorspronkelijk vandaan ? Op internet is veel informatie te vinden over verschillende rassen die op aarde geïncarneerd zijn. Natuurlijk zijn we allemaal mens, maar onze ziel die zoveel ouder is, komt uiteindelijk natuurlijk ook ergens vandaan. Ik houd mij tot nu toe aan de volgende indeling die de “rassen” classificeert in Lemurianen, Engelen, Reptielen, Nephilim, Pleiaden, Mensen, Kristallen, Zeta’s en Arcturianen. Deze rassen zijn ook verbonden met stralen, zo is ieder ras ontstaan uit een van de stralen. Ik kwam tot de ontdekking dat ik als oorspronkelijke straal twee “ouderstralen” heb. Deze zijn de basis van mijn wezen en bij deze rassen voel ik mij echt thuis. Deze twee stralen zijn de Pleiadische en de Engelenstraal. In eerste instantie tot mijn grote verbazing, omdat ik veel herkenningspunten deel met de Lemurianen, en mijn gevoel deze kant opging. Echter ik weet nu eindelijk hoe het zit. Hieronder mijn verhaal.

Ik kan mij meerdere stukje herinneren van levens van heel lang geleden, en ook kleine stukjes van de tijd dat Lemurie nog bestond. Ook werd ik in mijn zielenreizen vaak getrokken naar het leven in de grotten, en slenterde ik regelmatig door vrij donkere grottenstelsels, waar ik altijd moeiteloos de weg wist. Het voelde voor mij totaal niet donker aan, het was voor mij net heerlijk om daar rond te hangen, tot rust te komen, en een te worden met mijn innerlijk. Hoewel ik geen idee had van mijn thuisplaneet, want die had ik nog niet gevonden, wist ik een ding zeker. Hier in het grottenstelsel, daar voelde ik mij enigszins het meest thuis. Dicht bij de natuur, steen, en moeder aarde. Zonder enige waarde te hechten aan materiële bezittingen, maar gewoon aanwezig zijn en de schoonheid in ademen van de stilte en de pracht van deze vorm van natuur.

Ook heb ik herinneringen aan het slavernij bestaan van de Lemurianen die vroeger in de grotten onder dwang van onder andere de Nephilim moesten delven naar goud. Dit is gebeurd nadat de Lemurianen hun verbinding kwijt waren geraakt met hun eerdere thuisplaneet, die door een oorlog in het universum was verwoest. Ik voelde me een met deze Lemurianen, en deelde hun verdriet en hun verlangen om weer terug te kunnen keren naar hun thuishaven waar het echt prachtig was, zowel de omgeving als de gebouwen als de omgang tussen de zielen die daar leefden.

Ondanks het ronddwalen in de grotten, wat ik heel lang geleden zeker gedaan heb, en het slavernij bestaan als Lemuriaans mijnwerker was ik echter toch niet Lemuriaans van oorsprong. Doordat mijn ziel erg oud is, en ik zelf ook leefde op het oude Lemurië, en ik ook de vernietiging van hun huisplaneet heb meegemaakt, kon ik mij gemakkelijk met de Lemuriaanse zielen identificeren. Hun gevoel van verlies, onderdrukking en verdriet werd ook een van mij, reeds lang geleden. Hierdoor heb ik het onder andere in verschillende levens moeilijk gevonden om het materiële volledig te omarmen. Wat uiteindelijk natuurlijk onzin is, want Lemurië was een prachtige beschaving, waar alle benodigde levensmiddelen en materialen ten volle aanwezig waren voor iedereen. Ik ben blij dat ik dit stuk heb kunnen loslaten, en ik wel weet wat mijn daadwerkelijke oorsprong van mijn ziel is.