Channeling van de Pleiaden

Channeling van

“De Geschriften van Mantaho”

door Adra Ain,

Geschreven 17 april – 12 mei 2012.

Deel 1: Inleiding

Lang geleden toen de aarde nog klein en onontgonnen was, bezochten we de aarde, jullie beschouwden ons toen min of meer als goden, nu zijn jullie, tenminste een klein gedeelte van jullie, maar voldoende in mankracht zover als wij toen; "goden" op aarde.

Wij waren velen keren op aarde.  Ook waren wij op aarde om een positieve wending te bewerkstelligen waardoor de slavernij van de Lemurianen in de kristalmijnen op hield te bestaan.

We vermengden ons met de tweede straal, en maar enkelen van ons bleven echt zuiver op aarde. Maar de ware kracht van ons volk is niet verloren gegaan hier aan de andere kant van de sluier, waar we altijd heen terugkeren, en waar we rust en de verbinding met ons ware zelf als van nature terugkrijgen. Velen van ons hebben over de getijden heen altijd weer deze ware zuivere trilling hervonden, en soms incarnatie na incarnatie uitgedragen, ten bate van de aarde en de bevolking van de aarde, dat is onze natuur en bestemming.  

De ware "natuurlijke" kracht van de Pleiaden is enorm maar voor maar weinigen bedoeld en door weinigen begrepen. We zijn momenteel ruim aanwezig op aarde, maar de sluier is voor velen te sterk om doorheen te kijken, alhoewel de rustige, oprechte vooral toegewijde aard van ons veel zal helpen om op aarde harmonie te bewerkstelligen.

Wij staan voor vrijheid voor iedereen, maar ook voor geborgenheid en bescherming van diepe mysteries, die door enkelen gedragen wordt. Ga hier zorgvuldig mee om, wees tolerant, vol vreugde maar ook behoedzaam. Wees dapper en moedig, en volg je geestelijke wijsheid. En ten slot wees eerlijk in jezelf en met jezelf.

 

                                                      

 

Volg de aarde, volg haar baan

Met toewijding en mystieke kracht

                                          Zullen wij aan jullie zijde staan.




Deel 2: De Mensen 

Eonen gingen voorbij voordat wij de eerste “mensen” op aarde plantten. Omdat er verschillende volkeren op aarde zijn, ieder afkomstig van een andere straal en ster of planeet, zal ik deze mensen ook wel de mens-mensen noemen. Deze mensen zouden de schepper en de redder zijn van een geheel nieuwe aarde.  Als geheel nieuw “ras” waren zij ontvankelijk vanuit het “niets” ,en in staat zelf alles te leren. Deze mens-mensen waren in onze ogen vrij onwetend, maar onderschat niet de waarde van de komst van de mens op aarde. Ondanks het redelijk primitieve voorkomen en ongereptheid maar ook onbevooroordeeldheid hadden zij juist hierdoor alle mogelijkheden in zich om als “leeg blad” op aarde er daadwerkelijk wat van te maken. Zonder de bemoeienissen van de vroegere “kennis” die uiteindelijk ten tijde van atlantis tot zoveel waanzin en drang tot macht had geleid, en uiteindelijk ook tot de ondergang van atlantis zelf. De mens-mensen waren dus puur en blanco, maar anderzijds toch ook broos en zwak.

Langzaam aan gingen ook zij zich kennis verwerven van de andere sterrenwezens, alhoewel dit zeer langzaam ging, omdat zij heel erg tegen hen op keken. En naarmate de tijd verstreek gingen er ook weer sterrenmensen van de andere stralen incarneren op aarde, op voorwaarde dat zij eerst als mens-mens incarneerden een of meerdere levens, om deze straal en het innerlijk leven van de mens-mensen zich eigen te maken. Zo ontstond er een redelijk sterke basis voor een nieuw begin op aarde, met meer wederzijds begrip en eenheidsgevoel. De mensen-mensen waren werkelijk een geschenk op aarde.  Na verloop van tijd vielen zij echter op zeer geraffineerde wijze ook wel te prooi van andere “rassen” die minder positieve intenties hadden, maar hierover later meer.

De mens-mensen hadden geheel hun eigen zeggenschap. Hun bewustzijn was op een natuurlijke manier laag, maar wel intens verbonden met een van de grootste krachten der aarde, namelijk de Natuur. Met name de aboriginals en andere vroegere natuurvolkeren stammen van deze mens-mensen af. Als geschenk hebben de mens-mensen de Aarde als hun thuis gekregen.

Deel 3: Lando 

Lando was zowel een god- als een sterrenwezen, hij heeft voor veel opschudding gezorgd. Hij had veel macht gekregen na zijn overwinning op de energiewezens die een belangrijke bijdrage leverden aan de gezonde, nog in ontwikkeling zijnde technologie op aarde. Onder andere hierdoor konden vele van deze energiewezens niet meer naar hun thuisplaneet. Er was ook een soort van “buitenring”(gepositioneerd in een baan rond de aarde), van poortwachters die de portalen van de aarde naar overige gebieden bewaakten. Lando had velen van deze in zijn macht. Hij was wraakzuchtig en wist zelfs veel Sirius mensen te beïnvloeden. Hierdoor kwam er steeds meer haat en verderf op aarde. Deze groep “Lando” heeft momenteel nog redelijk wat invloed op aarde, alhoewel dit wel behoorlijk is ingeperkt de laatste jaren. Lando was er al voor Atlantis, en heeft ook meegevochten in de strijd tegen de Engelen, die na de Lemurianen op aarde kwamen.

Je zou hem een gevallen engel kunnen noemen, maar in feite is hij van Sirische afkomst. Het stelsel van Sirius bestaat zoals je misschien weet niet enkel uit 1 enkele ster, maar uit meerdere, en delen hiervan zijn door een botsing en een zware spirituele oorlog terecht gekomen in andere gebieden. De ster waar hij vandaan kwam bestaat niet meer. En zijn woede mede hierdoor heeft hem manipuleerder gemaakt dan ooit. Op Sirius zelf, zeg maar de ster die wij nu Sirius noemen (sirius A) is totaal verschillend van zijn energie, en hij heef hier ook totaal geen toegang tot. De aarde is op dit moment de enige plek waar hij terecht kan, omdat hem toegang is geweigerd tot vrijwel alle anderen sferen in het sterrenstelsel, zelfs op Mars kan hij niet komen. Op aarde zou hij ook niet kunnen verblijven, als tenminste de energieportalen goed zouden werken. Maar dit is niet het geval, want zoals je weet zijn deze mede door hemzelf verstoord, en hij zal er alles aan doen om te blijven. Veel van de portalen zijn hersteld, maar tot een geheel natuurlijke staat van de aarde is het nog niet geheel gekomen. Eind 2012 zal dit wel gebeuren. Zijn energie zal dan verdwijnen, al weet niemand precies waarheen. Wij zijn nog met dit proces bezig (proberen een manier te vinden om te kijken hoe, wat, waar er met die energie gebeuren moet)

Lando is nu een miljonair op aarde, die zijn opdracht maar ten dele begrijpt op mensnivo, maar vanuit zijn hoger, of beter gezegd lager zelf werkt hij instinctief door, en doet hij zowel bewust als onbewust zijn krachten gelden. Om maar niet te spreken van de gevolgen van zijn vroegere bestaan, en de invloed daarvan op anderen. En velen hebben zijn voorbeeld gevolgd, helaas. De enige manier om hier mee om te gaan is liefde, steeds kiezen voor liefde. Helaas vervelend maar waar is hij intuïtief heel sterk, waardoor ook mensen door intuitїeve keuzes door hem verkeerde beslissingen maken. En dat terwijl intuitie zo belangrijk voor de mensheid is. Het is voor veel mensen dan ook moeilijk dit onderscheid te maken tussen “juiste” intuitie en zijn invloed, en dat maakt het zo ingewikkeld. Lando was afkomstig van de tweede straal, hij was een van de Annunaki, maar dan wel de voorouder zeg maar.

Zie het niet als een strijd om hiertegen te vechten, maar als een vereniging van goede krachten die samen sterker staan. Want zo zal het zijn, en is het ook altijd geweest. Door de verhoging van het energienivo van de aarde zal er tegen het einde van het jaar 2012 evolutionair gezien gewoon geen plaats meer zijn voor deze energie, omdat het evenwicht, de balans dan op een ander nivo ligt.

Er was af en toe samenwerking tussen de Annunaki en de Reptielen door hun gezamenlijke drang om te heersen, en te manipuleren op anderen, maar deze samenwerking leidde vanuit zichzelf ook altijd weer tot conflict tussen hun beide. De reptielen zijn lastige krachten, maar zij zijn momenteel niet onze grootste zorg. Hun verhaal komt later. De Reptielen hebben ons de mensheid overigens ook iets mooi gebracht, maar daarover een andere keer.

Om nog even terug te keren naar het hoofdstuk van de mens-mensen. Zij hebben Lando tot god verheven, want wat deze “god” allemaal wel niet kon was “geniaal” . Hij was echter geen Egyptische god. Het godendom van de vroegere mensheid is uitgebreid aan verandering onderhevig geweest, en niet veel van wat het nu bekend lijkt was in werkelijkheid hem. Bepaalde details kwamen wel steeds terug, maar er kwam een soort van mengelmoes. Dit kwam doordat ook ware oprechte meesters, met kennis van hoogbeschaafde technologieën de aarde bezochten. Doordat de mens-mensen dit niet begrepen werden wij sterrenmensen al snel op 1 hoop gegooid.  De ene godheid werd verwisseld met die, en die ander verdween opeens van het toneel, en verscheen opeens weer in een ander verhaal waardoor een andere godheid ontstond die weer wel meer van die ander weg had, etc. Er is veel waarheid te vinden in de oude vroege beschavingen die hun goden vereerden, maar zie de gelijkenissen niet als 1 op 1, want die zogenaamde waarheid loopt volledig door mekaar.

De Soemerische god in het oude testament (door de taaloverdracht is dit moeilijk te uit te leggen) zou het meest gelijkenis met Lando hebben, maar vergis je niet, trek geen vergelijkingen want dan loop je gevaar. Ja, een Soemerische God in het oude testament; laten we zeggen dat je het zo zou kunnen noemen, in jouw wereld, met jullie kennis van de bijbel, die volslagen de plank ernaast slaat. Maar desalniettemin zijn ook die geschriften wel degelijk belangrijk om de rode draad in de geschiedenis te begrijpen. Het is soms beter de helft van de waarheid te weten, dan dat de gruwelheden en verschrikkingen die door bepaalde energetische wezens zijn gedaan zouden zijn vergeten. Ook misbruik en manipulatie van de geschriften (zoals de bijbel) voor eigen gewin heeft altijd bestaan, maar wie met hart en ziel teksten leest zal zij beter kunnen verstaan. Vergeet wat je hebt geleerd, maar weet wat je weet, en heb vrede met de dingen die je niet weet.

Lando had niet direct iets te maken met de ondergang van Atlantis, maar indirect wel. Door de samenkomst van vele verschillende destructieve energiёen en ontwikkelingen op aarde, waar hij ook toe had bijgedragen was de ondergang van Atlantis het uiteindelijke resultaat. 



Deel 4: Pleiadische priesters ten tijde van de val van Atlantis 

Laten wij nu even teruggaan naar iets van uitleg over de ziel. De ziel is een omhulsel, een vat van energie, die op een metafysische wijze bij mekaar gehouden word.  De wet van de schepping schrijft voor dat iedere ziel als zodanig blijft bestaan en ook bijeen gehouden wordt als ziel. De energie als inhoud van de ziel kan door individuele groei een klein beetje wijzigen, alhoewel het dan toch dezelfde ziel blijft, maar dan aangevuld met ruimere capaciteiten. In extreme gevallen kan de ziel echter ook uit mekaar worden gehaald, want energie kan zich splitsen, in stralen, in bundels of in meerdere zielen. Hiermee is ruim ge-experimenteerd ten tijde van Atlantis, ook wij de Pleiaders waren hier in die tijd zeer in geïnteresseerd, maar ten bate van de mensheid. Helaas werd er tijde van Atlantis ook flink hiermee aangeknoeid door anders wezens die totaal geen respect hadden voor hun medemens. Hierdoor zijn veel zielen beschadigd geraakt. Deze zielen zijn naderhand meestal ook weer hersteld, aan de andere kant van de sluier door verschillende sterrenwezens die met heel veel liefde hier dag en nacht aan hebben gewerkt, net zoals ze nog steeds doen als de ziel ten tijde van het leven teveel schade heeft opgelopen, die een schade heeft achtergelaten aan de ziel.  Dit is mogelijk omdat de blauwdruk altijd het originele plan en ook het orginele plan van iedere ziel behoudt. Die blauwdruk zal er altijd zijn voor iedere ziel, voor alle planeten, voor alle universa, voor alles. De sterrenwezens die dit werk doen kunnen de originele blauwdruk lezen van de ziel, en dit hierdoor herstellen. Wanneer de schade niet te groot is kun je dit ook zelf, enkel en alleen door je eigen originele blauwdruk te herinneren in de ziel, want hierdoor reorganiseert de energie zich weer tot de “normale” situatie.

Toen de ondergang van Atlantis zich had ingezet was er een groep Pleiadische priesters die vrijwillig, maar met heel veel pijn in hun hart kozen voor een bepaald “project”. Zij hebben zich zeg maar “opgegeven”, ten bate van het evolutionaire plan. Toen Atlantis ten onderging verbleven zij in verschillende  tempels. In deze tempels waren kristallen aanwezig, en ook gecreerde energiestralen. Belangrijk was met name een groene rechte straal, die na buiging in de vorm van een cirkel door de tempel draaide.  De priesters waren niet met zeer velen, maar bij mekaar toch enkelen honderden, die geheel vrijwillig en bewust van wat er ging gebeuren dit ondergingen.  Zoals ik al zei waren deze priesters afkomstig van de Pleiaden, dit waren voor het merendeel mannen, maar er waren ook enkele vrouwen bij. Over wat er is gebeurt met deze priesters ten tijde van de ondergang is zeer lastig uit te leggen, maar laten wij zeggen dat het een soort zielenoffer was. Deze zielen zijn fysiek gestorven net als iedereen die de ondergang van Altantis meemaakte (op enkele uitzonderingen nagelaten, maar daarover later meer ) maar hun “overgang”naar de andere wereld was totaal anders. Ze zijn namelijk niet overgegaan, maar “hervormd” (dit is een ander proces dan als iemand ascendeert) of misschien beter gezegd, als ziel verloren gegaan. Het was een verschrikkelijk verdriet voor ieder die wist wat er enigszins te gebeuren stond. Laten we zeggen dat deze zielen hierdoor niet meer helemaal de persoon waren die ze daarvoor waren, maar werkelijk andere zielen of eigenlijk energiebundels werden. Aan de ene kant hielden ze op te bestaan, maar aan de andere kant ook weer niet. Het was een heftige gebeurtenis die moeilijk te bevatten is. Het was een zielenoffer wat nodig was om ervoor te zorgen dat in de toekomst de aarde weer opnieuw zou kunnen bestaan, na atlantis. Zelfs de sterrenwezens die normaal gesproken de ziel herstellen aan gene zijde, konden niet voldoende doen om deze zielen te helpen hierna. 

Veel later hebben deze priesters alsnog hun eigen ziel teruggekregen, mede dankzij de hulp van de reptielen, die hiermee dachten dat zij hiermee hun eigen volk konden “beteren”. De priesters die dit hadden meegemaakt konden pas weer incarneren op aarde na volledig hersteld te zijn, hier hebben de reptielen niet meer verder aan bijgedragen maar wel de christus / kristal mensen. De priesters hebben lange tijd voor de komst van Christus en de kristalmensen op aarde, in anderen sferen geleefd en geleerd met de Kristallen waardoor ze bijna niet uit mekaar te houden zijn. Ze dragen hierdoor veel van de kristal energietrilling in zich, hoewel dit niet hun oorsprong is. Zoals elke mens een christus in zich zelf heeft, zo dragen zij ook deze kristal energie in zich, maar dan wel zeer bewust. De Kristallen kwamen pas in grote getalen op aarde ten tijde van de geboorte van Jezus, alhoewel enkele kristallen hem wel zijn voorgegaan. Wel was Jezus de eerste kristal-mens op aarde die zijn volledig multidimensionaal wezen heeft uitgedragen op aarde, dit lag besloten in zijn roeping.

Mehdrin, hoeder van dit boek, de geschriften van Mantaho spreekt:

Meester Mantaho was een van deze priesters die zijn ziel had opgegeven. Hiervoor was hij reeds een meesterbrein. Hij was een van mijn meesters, alhoewel wij niet denken in termen van hierarchie zoals jullie. Van hem zijn deze geschriften. Na de val van Atlantis is hij niet meer geïncarneerd. 

Nadat hij zijn ziel had teruggekregen, keerde hij terug naar de pleiaden en begon hij aan het volgende evolutionaire plan te werken, en hij ging zijn kennis en de geschiedenis van de aarde opschrijven in dit boek. Hij verblijft momenteel in wat jullie zouden noemen “de hoogste hemel”.  



Deel 5: De steen der wijzen

De steen der wijzen is een grote holle steen in het binnenste van de aarde. Van hieruit lopen lange draden naar het aardoppervlak. Deze draden pikken de gedachten der mensen op. Zo weet de steen der wijzen wat er zich allemaal op aarde afspeelt. Als een grote databank ontvangt hij informatie en filtert deze op waarde. Hij pulseert dit door naar “moeder aarde”, en bepaald zo als kloppend hart der aarde het energetisch ritme van de hele planeet. De Lemurianen die lang geleden in de grotten leefden wisten dit, en droegen intuïtief zorg bij aan dit proces. Door contact te leggen met de draden, waarvan er velen uitmonden in de grotten, door deze te lezen, en er liefde naar toe te sturen. Slechts enkele mochten en konden in het binnenste van de aarde komen, bij de steen der wijzen, wat een vrij groot gangenstelsel op zich was, natuurlijk gevormd met de edelstenen en kristallen aan de binnenkant. Deze kristallen waren het middelpunt van en in feite de bouwstenen van de steen der wijzen. Dit kristallen complex in het binnenste van de aarde heet steen der wijzen, genoemd naar de “wijzen”, als oudsten der aarde.

Ontzettend lang geleden gebeurde er het volgende, door toedoen van een nucleaire oorlog in het sterrenstelsel vond er een enorme explosie plaats, waardoor de planeet in delen ging breken. Gelukkig niet in duizend stukjes, maar in 2 grote stukken en nog meerdere kleine stukken, deze stukken werden allemaal uit hun baan geslingerd, de kleine stukken kwamen onder andere terecht in het andromeda stelsel (door hun relatief kleine gewicht werden ze verder weggeslingerd). Van de twee grootste delen bleef het grootste deel, door de zwaartekracht redelijk op zijn plaats, het andere grote deel kwam terecht in het melkwegstelsel en werd jullie nieuwe aarde, met een eigen kern op zich. (De nucleaire oorlog kwam met name door de Reptielen, die als vierde ras op de oude aarde wilde heersen en toen dit niet kon, overging tot vernietiging van de planeet. Wij, de Pleiaden kwamen pas als vijfde ras op aarde, en dan wel op de “nieuwe””aarde. )

De Lemurianen voorzagen de explosie van de planeet en wisten dat de steen der wijzen dit niet volledig zou overleven. Om schade te beperken gingen zij delen het kristallen-steen der wijzen complex  verdelen onder enkele zeer zuivere Lemuriaanse zielen, die deze kristallen op namen in hun ziel. Zo komt het dat enkelen een deel van de steen der wijzen met zich meedragen; in wezen zijn zij de ziel van de steen der wijzen. Meester Mantaho en enkele anderen weten dit en zij wachten nog steeds in de hoogste hemel op de persoon die deze steen momenteel op aarde met zich meedraagt.

Kristallen zijn kristallen, zij hebben allen min of meer dezelfde werking, naar de aard van het kristal. In feite zijn de kristallen in de aarde en aan het aardoppervlak uitlopers van de steen der wijzen, en kunnen zij in mindere mate dezelfde werking hebben als de steen der wijzen. Zij behoren veelal niet tot het oorspronkelijke deel van de steen der wijzen, want het merendeel hiervan is verloren gegaan. Zij staan hier wel mee in verband, alle stenen, edelstenen, en kristallen hebben een soort bewustzijn wat in staat is te herinneren aan de werkwijze van steen der wijzen omdat zij allen het mineraalbewustzijn met zich meedragen. Vanuit het mineraal bewustzijn zijn zelfs zielen ontstaan, jullie definieren dit veelal als invo zielen, alhoewel dit niet geheel correct is. Een mineraal kan onderdeel zijn van een ziel, omdat het bewustzijn betreft, en binnen het bewustzijn van de ziel kan het mineraal bewustzijn een gepaste en natuurlijke plaats hebben.  Na de explosie van de planeet waar de steen der wijzen verbleef (de “oude” aarde) werd het een vrij normaal proces om bij zielen een stuk kristal te plaatsen.  

Later in de tijd van altantis werd dit proces intuïtief opnieuw gebruikt, door in hoogstaande zielen kristallen te plaatsen. Dit had bewustzijnbevorderende eigenschappen. En herinnerde aan het verlangen van de Lemurianen om terug te keren naar hun thuis, maar ook aan de enorm geweldige eigenschappen van dit natuurlijk mineraal. Alle kristalgrotten in het heden en het verleden herinneren hieraan. Zij hebben in meer of minderde mate dezelfde eigenschap, dat is waarom kristallen zo’n enorme aantrekkingskracht hebben op de mens. Zielen die in staat zijn te luisteren naar de stilte van deze kristalgrotten kunnen het verleden hierin horen fluisteren, en de liefdevolle eigenschappen voelen die zij met zich meedragen. De kennis en de genezende kracht voelen van deze wonderbaarlijke stenen die een geschenk zijn van de natuur voor de mensheid.     



Deel 6: Tussenstuk

In wezen is door het vorige verhaal ook de associatie ontstaan tussen de steen der wijzen en het zoeken naar je ware zelf, je ware wezen, je oorsprong,  later ook wel de “graal”genoemd. Dit laatstgenoemde was naar aanleiding van de komst van de kristalmensen op aarde, veel later. De Kristalmensen waren zeer bekend met het werken met kristallen, zoals bijna alle sterrenmensen, maar de kristallen hebben de kennis van kristallen als stenen en de relatie op geestelijk nivo geheel onafhankelijk van andere planeten en sterren onderzocht, en zich deze eigen gemaakt. Het woord graal wordt geassocieerd met bloed maar verwijst veel meer naar oorsprong; afkomst van zielen die tot zelfverwerkelijking waren gekomen. Op aarde was er natuurlijk wel een bloedlijn van deze zielen.

Maar hierover later meer, want we hebben het nog niet gehad over de engelen, die als derde ras, na de Lemurianen en de Annunaki op aarde kwamen. De engelen waren werkelijk prachtige wezens, en zij brachten zoveel liefde naar de aarde, dat de sfeer er tien keer beter op werd. Ze hielpen de Lemurianen hun eigenliefde terug te krijgen. De Annunaki lieten de Lemurianen in die tijd delven naar goud in de mijnen, maar bewust of onbewust zochten de Lemurianen naar kristallen, in de hoop een deel van de steen der wijzen te vinden. Omdat de Lemurianen dit hierdoor onbewust toe stonden, en zij de grotten als hun thuis beschouwden, bleef dit enige tijd zo, ook na de komst van de engelen die in eerste instantie de Lemurianen hun eigenliefde probeerden terug te geven. Zoals verteld kwam er pas na de aankomst van de Pleiaden op aarde, een einde aan de overheersing van de Annunaki op de Lemurianen, en gingen de Annunaki zich daarna met name op de andere volken op aarde richten. 


 

Deel 7: De waterwezentjes 


De Sumirhilische teksten van onze “Oosterburen” spreken van een waterval aan het einde van de melkweg. Dit is een relatief kleine en smalle doorgang naar een geheel andere wereld waar ook andere kosmische wetten werkzaam zijn. Liefde staat in deze wereld centraal maar ook de ontvankelijkheid van zeer tere zielen voor het kosmische geheel. Zij kennen totaal het harde bestaan van velen op aarde niet, en zijn nooit in aanraking gekomen hiermee en ook niet met de dualiteit. We willen dit graag zo houden, omdat zij een belangrijk plaats innemen in het geheel. Hun wereld bestaat uit maar liefst 14 dimensies. Zoals gezegd staat liefde in hun wereld centraal, maar omdat zij nooit de tegenpool hiervan ervaren, leven zij in een soort natuurlijke staat, die geheel anders wordt ervaren dan wanneer wij bijvoorbeeld als liefdevolle wezens contact met jullie leggen. De wezens die hier leven zijn zoals de rupsachtige wormen die je hebt gezien bij de waterval en bij de fontein. Deze zijn belangrijk in de ontwikkeling van de aarde en het universum omdat zij het totaal in balans houden. 

Zij communiceren via een vermogen dat enigszins iets weg heeft van telepathie, maar ook weer niet. Waarom dit hier wordt verteld is het volgende;

Zij leven in de 14^e dimensie en vanuit deze dimensie is bijna alles mogelijk. Zij communiceren met de hoogste Logos, die een deel en schepper is van de blauwdruk van het hele bestaan. Water is bij dit proces voor hun van levensbelang, omdat het water hun energieuitwisseling omvat; zij kunnen niet leven zonder dit water. Zij leven zelfs van het zuurstof in water, wat het enige materiële in hun wereld is. Van tijd tot tijd geven wij informatie door naar deze wezentjes, door onze gedachten in de waterval en soms in andere waterachtige delen in hun wereld te projecteren. Wat de wezentjes hiermee doen, ligt geheel buiten onze macht, omdat enkel zij hier een rol in spelen. Wat niet juist en zuiver zou zijn, kan ook totaal niet door het water worden opgenomen, het wordt niet eens verwijderd, maar heeft er totaal geen toegang tot. Wat de wezentjes hiermee gaan doen is ook voor ons niet geheel duidelijk, maar ons vertrouwen in dit proces is ontzettend groot. Dit is een van de meest krachtigste methoden waarmee wij niet alleen de aarde maar alles in het universum kunnen beïnvloeden. Wij doen dit maar zeer, zeer zelden, en dit is slechts aan enkelen van ons toevertrouwd. Wij doen dit van tijd tot tijd omdat ook wij zelf, ook al zijn we zeer verbonden met het Al,  niet altijd het geheel overzien, omdat wij ook meewerken aan de dualiteit, wat een bijzonder hoofdstuk is in de kringloop van het leven. Sommigen rupsen worden vlinders tegen het einde van hun leven aan (alhoewel dit eigenlijk onbeperkt is) , beter gezegd als ze op natuurlijke wijze worden geïnitieerd om (etherische) vlinder te worden, gaan deze enkelen op zoek naar nieuw bestaan en nieuw leven op andere plekken in het omniversum (er worden regelmatig nieuwe stelsel geboren) om daar dezelfde functie te gaan vervullen als zij hier bij de melkweg doen. Voor deze “overtocht” hebben zij slechts een bepaalde tijd, en op de nieuwe plek moet water aanwezig zijn. Ondanks dat zij vrij snel zeer veel afstand kunnen overbruggen kan deze afstand niet al te groot zijn, maar in jullie aardse begrippen natuurlijk wel.

Zoals jullie weten is water voor zeer vele levensvormen van groot belang. Water is echter veel meer dan dat doordat zij een energie- en informatie drager is, een beetje als bij kristallen maar dan op een geheel andere wijze. Veel van de (ware) eigenschappen van water zijn reeds bekend op aarde, alhoewel de meesten mensen hier nog geen aandacht aan besteden.

Omdat de wezens via hun communicatie met de Logos noodzakelijk zijn voor voortbestaan en evolutie is water is werkelijk de levenskracht van alles ! 

In andere omniversa zijn er ook wel andere systemen die zorgdragen voor de communicatie met de Logos (planetair gezien) maar dit gaat buiten dit boek om. Zoals iedereen via de hogere dimensies met de logos kan communiceren individueel (er zijn slechts enkelen die dit beheersen), doen deze wezentjes dit op een natuurlijke manier, op planetair oftewel kosmisch nivo, voor iedereen en alle planeten in zijn totaliteit. 



Deel 8: Het getal 7 en onze relatie met de Maan

Het getal 7 heeft een grote rol gespeeld in jullie geschiedenis. Zoals de meeste mensen weten worden de Pleiaden ook wel het Zeven Gesternte genoemd, oftewel de Zeven Zusters. Waarom dit is leg ik later uit. Ook de smaragden tafelen van Thoth, ook wel genoemd door sommigen Hermes bestonden (oorspronkelijk) uit 7. Alle getallen hebben een kosmische trilling, welke overeen komt met de aard van hun werk. Een getalletje meer of minder doet er meestal niet zoveel toe, maar wel in dit verband.

Toen er in de kosmos een “heilige overeenkomst” werd aangegaan tussen de Engelen, de Lemurianen, en enkele wezens van Sirius werd er een feest gevierd om de overwinning van het licht te vieren. Onaangekondigd (maar niet geheel toevallig) kwamen wij, de Pleiaden toen ook daar aan. Omdat wij diepgaande kennis hadden van het evolutionaire plan en wij in liefde leefden, werd er gesproken over een eventueel nieuwe missie waarbij ook wij op aarde zouden gaan incarneren. Om meer kennis op te doen van de Lemurianen en het leven op aarde, mochten wij, toen het plan verder was uitgedacht, de smaragden tafelen van Thoth bestuderen. Bestuderen, maar ook voegden wij er kennis aan toe. Om de kennis van de tafelen diepgaand te kunnen bestuderen werden deze verdeeld over 7 delen van ons Pleiadisch stelsel. Zo konden wij intensief per groep 1 tafel bestuderen. Alhoewel het Pleiadisch stelsel een veilige plek was om dit te doen, waren deze tafelen ook om veiligheidsoverwegingen verspreid over de 7 delen. Deze tafelen waren zeer oud, en door de ouden van Lemurie gemaakt, uit delen van de steen der wijzen.

De Lemurianen hebben hier zelf geen informatie aan toegevoegd, wat die informatie zat er in feite al in. Zij hebben in feite puur het materiaal geleverd, wat door hun geslepen werd in rechthoekige delen, vandaar de naam “tafelen”. De Lemurianen hadden deze stenen al ver voordat zij wisten dat hun eigen planeet zou gaan exploderen, gegeven aan de Engelen als geschenk. De Engelen hebben vervolgens vorm en inhoud (energetisch) toegevoegd aan de smaragden tafelen, met als doel waarheid en consistentie te bieden aan alle volkeren die na hun zouden komen. Thoth heeft vervolgens deze kennis erin “geschreven”, en hij was bij deze de hoeder en maker van de tafelen. De bescherming en verzorging ervan deed hij samen met enkele maanwezens, welke veel overeenkomst vertoonden met de Engelen. Van de maanwezens werden er later ook zeven aangesteld om toe te zien op het werk wat wij met de tafelen deden op de Pleiaden.

Wij hebben als volk veel geleerd van de maanwezens, die ons geheel vreemd waren, maar wij deelden veel liefde en compassie met deze zielen. Waarom het niet de Engelen zelf waren die deze taak kregen ? Nou, de Engelen waren in die periode nadat de smaragden tafelen naar een geheime locatie waren gebracht door Thoth, voor een groot deel in oorlog met de eerder genoemde Annunaki, welke veel gelijk had met “de oorlog in de hemelen” zoals het ook in de bijbel wordt genoemd. De maanwezens hadden totaal geen deel aan deze oorlog.

Daarnaast was het verstandig om voor deze taak maanwezens aan te stellen om als tegenpool (ying-yang) te functioneren van Thoth zelf die een god-wezen van de zon was. De maanwezens die dit deden waren met 7, en dat bleven er 7. Het getal 7 is een alchemistisch getal (Thoth was een alchemist), maar ook een getal wat wordt gerelateerd aan de mystiek van de maan.  Daarnaast is 7 een optelsom van 3 en 4, hemel en aarde;  zo zijn er nog vele betekenissen toegeschreven aan het getal 7. Zeven was ook toentertijd het middelpunt van de 14 dimensies, die bestonden in ons universum (zoals verteld in het vorige hoofdstuk). Nadat het werk en de studie van de Pleiaden aan de smaragden tafelen klaar was, werden de smaragden tafelen naar hun eindbestemming, de aarde gebracht. Dit was toen al de “nieuwe” aarde, omdat in de tussentijd het oude Lemurie reeds was vergaan.    

Deel 9: De glazen schaal, Sirius en Mars


Er was eens een tijd waarin wij veel werkten met een werktuig, dat uitzag als een soort “glazen schaal”. Deze schaal was belangrijk om wezens die ver van de zon woonden te beschermen tegen overmatige zonne-energie. Deze schalen werden gemaakt op Sirius, en bestonden uit een soort van hydroplastisch materiaal, waar ook de gebouwen op Sirius van zijn gemaakt.  Deze schalen waren daarnaast ook belangrijke filter-mechanismen om de ziel te zuiveren. Een van deze schalen bevindt zich op Mars.  De schalen werden veel gebruikt door energiewezens die een bijdrage leverden aan het restaureren van een ziel aan “gene zijde”. 

Hoe dichter men als zielenwezen leefde bij de zon, hoe verder die zielen in ontwikkeling waren over het algemeen. Op Mars was de ontwikkeling van zielen redelijk laag vergeleken met de ontwikkeling elders in het universum. En ondanks dat zij op redelijke afstand van de zon leefden, konden zij moeilijk omgaan met de al matige zonne-energie die er was. Zij moesten deze echter langzaam aan leren integreren, om zo tot een verdere ontwikkeling van hun ziel te komen. Aangezien wij niet direct contact konden leggen met de zielen op Mars, werd besloten om een van “Meesterzielen” van Sirius naar Mars te sturen, om daar de zielen te leren hoe zij dienstbaar konden zijn aan al het leven in het universum. Zij leerden ook het gebruik van de glazen schaal kennen, maar slechts enkelen waren bereid tot transcendentie van hun ziel. Zij hadden hier overduidelijk hulp bij nodig van “hogere” wezens, die als transformator konden dienen. Zij waren hier zelf niet toe in staat. Toen toch een klein gedeelte van de zielen op Mars een aantal nodige transformaties hadden ondergaan (door door de schaal heen te gaan) kregen deze zielen de leiding over de rest van de Marszielen. Ook werden deze “grotere” Marswezens de bewakers van de schaal, waar zij zelf echter nog niet mee konden werken. Om de zielen op Mars toch iets van groei te bieden werd Mars langzaamaan een productieplaneet, waar van alles en nog wat werd gemaakt, en uiteindelijk werden zij ook meesters in het bouwen en het besturen van ruimteschepen.

De Marswezens hebben dan ook veelvuldig de aarde bezocht met deze vliegende objecten. Ook gingen zij graancirkels achterlaten op aarde. Met deze boodschappen wilden zij communiceren met de mensheid, en hun steentje bijdragen aan de evolutie van het goddelijke plan. Zij konden van alles maken, puur door hun gedachtekracht, maar een kopie maken van de schaal, dat konden ze niet (dat kon alleen op Sirius). Nadat de Meesterziel van Sirius de zielen op Mars had verlaten, want hun ontwikkeling moest verder plaatsvinden vanuit zichzelf , werd er zeer lang uitgekeken naar de volgende, in hun ogen “hoogstaande” ziel die voor hun wederom met juiste kennis over de schaal deze zielen kon helpen. Dit werd een soort van profetie voor hun.    

Intussen zijn zij op geestelijk nivo zeer ver gevorderd, alleen de kennis en de ware liefde vanuit de ziel is voor hun nog steeds een lastig begrip. En zij voelen zich min of meer uitgesloten van contact met andere sterrenwezens die wel zeer veel liefde met zich meedragen. Hoewel zij niet gevaarlijk zijn en niet bewust verkeerde dingen doen, heeft deze ontwikkeling het lastig gemaakt om onze aanwezigheid, of die van andere goedgezinde sterrenwezens te tonen op aarde. Omdat veel op dit punt verkeerd begrepen wordt op aarde.

De glazen schaal op Mars is een kopie van de wereld-broeder schaal die tijdens het begin van Atlantis op aarde was. Deze schaal stond toen voor vrede en broederschap. Dit zowel functioneel en symbolisch geschenk van de zielen afkomstig van Sirius, werd een belangrijk object op zich, waar er maar 1 van was, en waarmee de zielen van Sirius ook konden communiceren met hun thuisfront. 

De schalen worden allang niet meer gebruikt, doordat het zuiveringsmechanisme van de schalen snel afnam nadat de oorspronkelijk schaal op Atlantis was gesaboteerd door onder andere een groep Annunaki (onder leiding van Lando) . Doordat de schaal verloren was, verloren de Sirius zielen ten tijde van Atlantis ook uiteindelijk hun contact met hun thuisplaneet en werden ze steeds gevoelig voor de donkere krachten van met name de Annunaki.

Doordat de zuiverheid van de schalen achteruit ging, gingen de energiewezens die zielen healing geven na hun “overgang” anderen manieren gebruiken om hun werk voor te zetten, voor zover deze niet geïnfiltreerd waren door Annunaki krachten. Niet alle energie “healing” wezens gebruikten zo’n schaal, maar dit was na verloop van tijd wel gebruikelijk geworden. 



Deel 10: Over Straal- en Godwezens  

In wezen zijn er twee verschillende zielenwezens, namelijk straal-wezens en god-wezens. De god-wezens zijn over het algemeen ouder dan de straalwezens, maar niet altijd. Zoals je weet zijn er in het universum 7 “stralen”, dit zijn er momenteel veel meer, maar dit komt door groei en evolutie van het universum zelf. Er waren dus 7 stralen, heel heel lang geleden, die je voor zou kunnen stellen als een dik touw (of navelstreng), met 7 strengen die samen het touw vormen, doordat deze in mekaar gedraaid zijn. De doorsnede van het touw omhelsd dan alle 7 de stralen, die allen een andere kleur hebben en een andere trillingsfrequentie en “toon”. Veruit de meeste zielen, zowel op aarde als in het universum zijn straalwezens, zij zijn “geboren” uit een van deze 7 stralen. De Lemurianen zijn bijvoorbeeld ontstaan uit de eerste straal, en zij waren ook als eerste straalwezens ontstaan, maar de straal zegt verder niet veel over de ontstaansperiode. Zo zijn de meeste straalwezens uit straal 2,3 en 4 min of tegelijkertijd ontstaan, terwijl de vijfde straal al eerder straalwezens leverde, maar later ook nog, omdat dit in 2 fases is gegaan. Daarna volgde de zevende straal en als laatste de zesde straal.

Godwezens zijn zielenwezens die alle 7 de stralen in dezelfde mate met zich meedragen, omdat zij uit deze 7 kleurige “navelstreng” zijn geboren. Je kunt dit voorstellen als “bubbels” die van deze navelstreng afkwamen en door het universum zweefden als grote bellen van energie. Ook dit is in meerdere keren gebeurt, en gebeurt soms nog steeds in de evolutie van het zielen-universum.  God-wezens kunnen andere zielen geboren laten worden vanuit een van de stralen die zij in zichzelf meedragen. Straalwezens kunnen dit ook, maar dit gebeurt bijna niet.

Enkele godwezens zijn de meeste wezens van de zon, een aantal wezens van de maan en enkele “meesterzielen” van Sirius, zoals eerder genoemd in dit boek. Zoals ook eerder verteld was Lando een ziel oorspronkelijk van Sirius, en was hij voorouder van de Annunaki zielen, die zijn ontstaan uit de tweede straal van zijn wezen.   

Iedere ziel kan leren van andere stralen, en deze andere stralen in zich opnemen in de ziel, in feite is dit ook gebeurt door de komst van de “fysieke” mens op aarde, doordat deze een chakra systeem met zich heeft meegekregen. Maar de straalwezens zullen na het fysieke leven altijd terugkeren naar de straal van zijn herkomst, totdat de ziel toegang heeft tot het “gouden licht” welke alle stralen, ook de stralen die later erbij zijn gekomen, in het gouden licht met zich meedraagt.

De godwezens hebben velen zielen geboren laten worden vanuit een van hun eigen stralen, meestal met velen tegelijk, maar soms ook slechts enkelen. In feite zijn hier zowat alle combinaties mogelijk. Let wel dat dit proces zich allemaal nog afspeelde toen er in feite nog geen sprake was van dualiteit, het tijdperk van dualiteit begon met de eerste komst van de volledig fysieke mens op aarde ten tijde van Atlantis. Want ook in Lemuria op de oude aarde waren de mensen grotendeels etherisch. Zij werden langzaamaan fysiek.  (Al eerder was er oorlog in de “hemelen”, maar dit kwam doordat de god-en straal wezens zich individualiseren, en zich anders gingen voelen dan een ander; er kwam steeds meer verschil, maar wij noemen deze periode in dit boek nog steeds de eenheidsperiode, alhoewel je dit ook al een stuk dualiteit zou kunnen noemen)

Om het wezen van de (toekomstige) mens in stand te houden werden de meeste zielen geboren uit twee god-wezens, een “mannelijke” en een “vrouwelijke” ,maar dit hoefde niet perse altijd, en kon ook op verschillende manieren plaatsvinden.  De Lemurianen werden bewust als eerste straalwezens tot geboorte gebrachte, en zij zouden dan ook de eerste fysieke wezens worden op aarde, al dan niet gedeeltelijk. Meteen na de geboorte van deze eerste straalwezens begon ook zeer snel de eerste oorlog in de hemelen, omdat het in feite als een geschenk werd gezien om ook in 3d te kunnen en te mogen leven. (Alhoewel dit proces van gedeeltelijk 3d na totaal 3d zeer lang heeft geduurd) . Meteen na geboorte van een straalwezen, welke zowel mannelijk als vrouwelijk was, werd deze ziel geheel natuurlijk gesplitst in een man- en vrouw deel, dit zijn de tweelingzielen.

Als een ziel op aarde ascentie heeft bereikt, keert hij niet zoals normaal gesproken terug naar zijn eigen oorspronkelijke straal. Maar wordt deze meestal na de fysieke dood opgenomen in het wezen van het oorspronkelijk godwezen, na doorgang door het gouden licht. Hierdoor is voor die ziel de cyclus voltooid en hoeft deze niet perse terug te keren op aarde, alhoewel dit wel kan, meestal weer via dezelfde straal.

Na ascentie wordt men dan in feite een met de god-wezens van zijn afkomst. Zij zijn dan werkelijk die ziel, en ook weer niet. Dit is ook de reden waarom veel straalwezens die momenteel op aarde zijn waarlijk “goden”zijn, of zich goden voelen wanneer zijn vanuit hun ascentie-herinneringen handelen, denken of voelen vanuit dit vader-moeder god principe. Zij zijn enerzijds straalwezen maar door hun (vroegere) ascentie via hun bewustzijn een met hun godwezens, alhoewel de ziel pas na de dood daadwerkelijk als zielenwezen daarheen terugkeert.  

De Gouden Pagina:

Toevoeging van Hermes:

Zoals gezegd zijn er vele combinaties mogelijk bij de geboorte van een ziel, en de manier waarop dit plaatsvindt. In bepaalde gevallen werden ook zielen geboren uit twee stralen tegelijkertijd, deze zielen hebben twee stralen als hun basis en niet slechts 1. Omdat alle godwezens onderling verschillen is het ook niet perse noodzakelijk om via ascentie terug te keren naar het godwezen van de ziels- oorsprong, sommige zielen keren na de fysieke dood direct terug naar hun godwezen en worden daarin opgenomen, om op andere wijze verder te groeien.

De vorming van de zielen vond ruim voor de komst van zielen op het oude Lemurie plaats. Onder de “Ouden” in het oude Lemurie worden niet alleen de Lemurianen geboren uit de eerste straal verstaan. Er waren in die tijd ook reeds enkele zeer oude zielen op aarde afkomstig van de Engelen, Annunaki, de Pleiaden en de Mens, dit was om groei te bevorderen door de diversiteit.

(deze toevoeging van Hermes is gechanneld door Jorine Taal)

Toevoeging van Mehdrin:

Zoals gezegd waren de Pleiaden in twee fasen geboren. Met name van de oudste Pleiadische zielen waren er enkelen aanwezig op de oude aarde, al dan niet met in hun basis 2 stralen ipv 1. Zoals gezegd kwamen de Pleiaden pas als “ras” in grote getalen op de nieuwe aarde aan, dit waren met name de zielen die geboren waren uit de tweede fase. Sommige Pleiadische zielen zijn nooit geïncarneerd. 

Het Gouden Licht waarover gesproken wordt in deel 10 is van alle tijden. Omdat echter het hele universum evolueert en de god-wezens zelf ook, hebben ook de godwezens de andere stralen, die na de zevende kwamen, zich eigen moeten maken. Hierdoor is het Gouden Licht momenteel van een andere samenstelling dan bijvoorbeeld een aantal eeuwen geleden. Het jaar 2012 is hierbij een unicum omdat er dan ook binnen de godwezens een verplaatsing zal plaatsvinden doordat er dan een extra dimensie er volledig aan zal zijn toegevoegd. Dit proces is al jaren bezig, maar de voltooing hiervan wacht nog op uitvoering.  

Deel 11: De Pleiadische Lichtstrijders 

 

Het verhaal van Mehdrin: De meesten van ons, de Pleadische Lichtstrijders kwamen zo’n 30.000 jaar geleden op aarde aan. Wij spanden samen met de vloot van Ashtar om de Annunaki aan te vallen. Ashtar was een Sirillische (?) vloot die van meet af aan had meegedaan met de terror tegen de reptielen maar ook tegen andere krachten. Zij, de Ashtar vloot was veel beter uitgerust dan de onze. Maar wij wilden graag helpen, en konden niet langer toezien hoe de ontwikkelingen op aarde verliepen. Vanuit lichtstralen daalden wij op aarde neer (vanuit de vloot naar de aarde) .We hadden ruim van te voren onze “vechttechnieken” geoefend, maar als vreedzaam en vredelievend volk konden wij eigenlijk niet voldoende uithalen. Tenminste wij niet alleen. Later voegden ook de Andromedaanse strijdkrachten zich bij ons en ook nog enkele andere. Het was een lichtstrijd op aarde die niet eerder was vertoond. Na de oorlog in de hemelen, waar wij vrijwel geen deel aan hadden, was het nu werkelijk oorlog op aarde. Een oorlog die de lichtkrachten deden opwellen, en waarbij veel aardse prachtige steden werden vernietigd.  

Wij verloren veel man omdat de Nephilim vloot (een van de Annunaki schepen) een van onze voertuigen in de lucht uitschakelden. De bemanningsleden, die ook bestond uit vrouwen en jong volwassenen kwamen op de aarde neer, en konden, doordat de apparatuur stuk was, en door het geo-magnetisch veld op de aarde, geen contact meer krijgen met hun thuisplaneet, waardoor zij gedwongen werden op de Aarde te verblijven. Zij raakten verspreid over de aarde en sommigen raakten wij zelfs kwijt…

Met behulp van een soort zender hebben we de meesten kunnen terugvinden maar niet iedereen droeg zo’n zender. De meeste van hun zochten een plek om te incarneren, maar andere zielen bleven ronddwalen en kwamen uiteindelijk in andere plekken van het universum terecht, dichterbij de aarde. Na steeds meer incarnaties of door hun gehechtheid aan de aarde verloren zij gaandeweg ons natuurlijk vermogen om zeer lange afstanden af te leggen in het universum.

Zoals het licht altijd zegeviert, kwam uiteindelijk ook aan deze oorlog, die korter duurde dan de “oorlog in de hemelen” relatief snel een einde. De Annunaki die nog verbleven op aarde moesten hun tirannieke waanzin loslaten, en de macht overdragen, waardoor er ook een einde kwam aan de slavernij van de Lemurianen op aarde. Echter, de Pleiadische lichtstrijders, die voldoende getrained waren om te teleporteren, kwamen hierdoor met lege handen thuis aan nadat de strijd met succes was gestreden. Dit was werkelijk een drama, en we besloten om als volk nooit meer deel te nemen aan een dergelijke oorlog. 

Velen onder ons hebben lang gezocht naar de achtergebleven zielen op aarde. Sommigen deden dat door zielendelen van zichzelf naar de aarde te sturen, in de hoop dat de herkenning voldoende zou zijn om weer tot mekaar te komen. 



Deel 12: Het grote Lichtfeest


Het grote lichtfeest zal gevierd worden tegen het einde van het jaar 2012. Dan zullen alle stralen zich verenigen om tot een wederopstanding van het licht te komen. Ook de tweede en de vierde straal zal daar zeker aan bijdragen. In tegenstelling tot de minder positieve berichtgeving over de Annunaki en de Reptielen, zijn de tweede en de vierde stralen net zo zuiver als alle anderen. De zielen van de Annunaki en de Reptielen zijn slechts een deel, een aftakking van de genoemde stralen. Zielen die zich gedeeltelijk een verkeerde kant op hebben ontwikkeld, voor zover er gesproken kan worden over goed en kwaad. Velen van deze zielen hebben juist een positieve ontwikkeling laten zien de laatste tijd. Maar niet allen.

Daarnaast zijn er bijvoorbeeld de zielen van Orion, zeer verbonden met de vierde straal. Zij zullen in het lichtfeest een zeer belangrijke rol spelen. Net zoals de “meester van de Tijd” die een grootmeester-ziel is, afkomstig van Orion. Als een grote kosmische weegschaal zal alles opnieuw in balans komen. Volgens dit natuurlijk concept, zullen wij in een nieuwe evolutie-spiraal terecht komen die meer in waards gericht zal zijn dan uit waards. Ook de fotonengordel waar wij doorheen reizen zal een trigger zijn om het energetische effect te bewerkstelligen die wij nodig hebben om tot een verdere expansie te komen van al het zielenleven in de kosmos.

Wij hebben in dit boek veel gesproken over het zielenleven, de evolutie van de ziel van de kosmos, en het individuele leven. Uiteindelijk zal dit gaan samen vallen met het bewustzijnsproces waar wij ook allen doorheen gaan. Vanuit het Al-bewustzijnsnivo zijn we allen een, een met god, een met onze ziel, een met onze blauwdruk en een met alle andere zielen. Het is uniek om tegelijkertijd beide processen, enerzijds die van het individuele leven, die een zielengeheugen en zielenverleden heeft te zien samen komen met het kosmische geheel, waarin zelfs de stralen van je oorsprong niet meer als leidraad gelden. Zoals gezegd zal dan gelden “Een met het geheel maar ook compleet individueel als ziel”. Ook dit principe zal gewoon blijven bestaan na het lichtfeest.

Als tonen van een muziekstuk zullen alle zielenstralen samen een lied voortbrengen, welke een harmonie zal voortbrengen als nooit tevoren. Wij verheugen ons op dit lichtfeest, welke een markeringspunt zal zijn voor alle volkeren, zielen, kinderen en incarnaties die na ons zullen komen, in het concept van het principe van Tijd.

Op aarde zal het langzaam aan beter gaan, dit proces is al erg lang bezig, en is niet zozeer gekoppeld aan de dag waarop het lichtfeest zal plaatsvinden. Zoals gezegd, zal dit feest en ook het jaar 2012 echter een markeringpunt zijn, waar we op zullen terug kijken met veel vreugde en soms ook weemoed.  Zoals de tandwielen van een klokmechanisme langzaam draaien, zullen wij langzaam een andere fase ingaan, maar wel een die niet omkeerbaar is en niet te negeren zal zijn door de ziel, die altijd haar ware hart zal volgen.

Over de precieze invulling kunnen wij geen inzicht geven omdat deze invulling zal worden gedragen door alle zielen op aarde, door hun gedachten, hun wensen, hun intenties, hun kosmisch bewustzijn, hun zielenontwikkeling, en vooral door de kracht van liefde die met name tijdens het grote lichtfeest enorm zal zijn.

In het volgende en laatste deel van dit boek zullen wij nog enkele inzichten geven over nog niet voldoende besproken onderdelen van dit boek. 



Deel 13: Slotstuk 


Buiten het principe van de straal- en de godwezens om, dat spreekt over de geboorte van een ziel, zal een ziel altijd slechts een deel zijn zielenwezen naar de aarde sturen om te incarneren. Dit gaat op voor straalwezens maar ook voor godwezens. Een straalwezen op aarde zal hierdoor altijd als basis 1 of eventueel 2 stralen in zijn wezen meedragen, omdat de eigenlijke ziel een straalwezen is met deze straal of stralen in zijn basis. Dit in tegenstelling tot een godziel die een of meerdere zielendelen op aarde laat incarneren. Deze zielen kunnen eventueel meer stralen in meer of mindere mate op aarde met zich meedragen, omdat het godwezen altijd alle 7 de stralen in zijn wezen meedraagt, en na ontwikkeling zelfs meer. Hierin ligt ook het verschil of men wel of niet via ascentie toegang heeft tot de godwezens, de “ouders van de ziel”, of dat men direct in het godwezen kan worden opgenomen.

                                               

Zoals gezegd kan iedere ziel andere stralen in zijn ziel opnemen door ontwikkeling en door te leren van de andere stralen. Ook keert de ziel uiteindelijk wel of niet via ascentie terug naar de oorsprong. Aangezien de godwezens ook complete delen, maar ook verschillende delen zijn van het Al- zielen bewustzijn keren wij uiteindelijk allen terug naar 1 en dezelfde bron.

Hierdoor zal het vaak moeilijk zijn om dit proces te definieren en te overzien, en de stralen van zijn basis zielen-wezen te weten.   

Dit overzicht wordt ook bemoeilijkt omdat een relatief groot deel van de mensen op aarde bezig zijn met spirituele ontwikkeling, en ascentie tot in meer of meer mindere mate hebben ondergaan, maar dit maakt voor het proces in zijn geheel verder niet veel uit. Alhoewel kennis van de oorspronkelijke straal een belangrijke bijdrage kan leveren aan de individuele ontwikkeling van de ziel en de mens op aarde.

Uit bovengenoemde blijkt ook het verschil tussen een eerder genoemde invo-ziel (genoemd in deel 5) in tegenstelling tot de evo-ziel. In principe bestaan deze zielen niet als verschillende zielen, maar zijn zij precies dezelfde. Het zou beter zijn te spreken over een ziel die bezig is met een invo-ontwikkeling en een ziel die bezig is met een evo-ontwikkeling.

Iemand die bezig is met een invo-ontwikkeling zal zijn aandacht richten op zijn oorsprong, en erachter proberen te komen, al dan niet bewust van welke straal de ziel afkomstig is, en proberen zijn zielenwezen via deze straal te ontwikkelen. Op de “top” van zijn invo-ontwikkeling zal men iemand zijn die deze straal van zijn wezen ervaart, doorleeft en grondig onderzoekt. Men voelt zich “thuisgekomen” wanneer men bij de bron, de kern van zijn straal en wezen aankomt. Men noemt dit ook wel “de Monade”.

Iemand die bezig is met een evo-ontwikkeling zal eventueel zonder kennis van zijn eigen basis-straal proberen zijn aandacht te richten op zijn godwezen(s) die alle 7 de stralen met zich meedragen. Men zal zich vaak een voelen met zijn godwezens (ouders) of eventueel met het godwezen waar men een deel van is als zielendeel. In de praktijk lopen beide ontwikkelingen eigenlijk vaak door mekaar, mede ook daardoor dat wij niet kunnen spreken over een invo- en een evo-ziel maar hooguit van een invo- en een evo-ontwikkeling die bij veel mensen op aarde beide tegelijkertijd spelen op dit moment. 

Het verhaal van de Reptielen

De Reptielen zijn afkomstig van Draconis. Een groot gedeelte van deze zielen heeft zich ontwikkeld tot een “drakenziel”. Zij zijn ook zeer verbonden met de Orion zielen, die een trigger zijn geweest om de meeste reptiel-zielen een positieve ontwikkeling op te laten gaan. De drakenzielen zijn zeer bijzondere kosmische wezens, zij hebben op aarde nooit daadwerkelijk bestaan, maar komen door de herinnering van de zielen op aarde voor in de verhalen van de mensheid. Zij zijn zeer sterk en vormen een zeer sterke kracht die uitermate naar waarheid streeft. Ook veel Sirius zielen en sommige anderen hebben zich deze kant op ontwikkeld. De drakenzielen staan dan ook niet een op een in vergelijking met de Reptielen, want in wezen zijn zij een “ras” apart, en zijn zij niet enkel geëvolueerd uit de vierde straal (zoals de reptielen) . Volledige controle en integratie over de vierde straal is wel nodig om tot een drakenziel te evolueren.  Zoals gezegd hebben veel reptielen zich, ondanks dat zij vroeger als ras vaak een oorlog zijn gestart, zich een goede kant op ontwikkeld. Met de naam “Reptielen” in dit boek wordt dan ook meestal die zielen bedoelt die niet deze positieve ontwikkeling hebben doorgemaakt.

Velen van hun zijn daarnaast momenteel geïncarneerd als dieren “reptielen” op aarde. Zoals jullie weten zijn deze dieren uitermate intelligent, en dragen zij een kosmisch bewustzijn dat ons derde oog verre van overstijgt. Zij hebben hier veelal bewust voor gekozen, omdat zij juist op deze manier een plaats in de kosmos innemen die het geheel in balans houdt. Zij zijn in het algemeen ook totaal niet agressief, tenzij zij net zoals alle andere dieren in hun overleving worden bedreigd. Wij kunnen nog veel van hun leren, door ons met het kosmisch verbonden reptielen bewustzijn te verbinden.

De meeste agressie van de oorspronkelijke reptielen ligt echter op het astrale vlak, dit zijn Reptielen die enerzijds niet als dier willen incarneren, en niet op aarde kunnen incarneren als mens omdat zij hiertoe niet voldoende zijn geëvolueerd, en de “wet” dit niet toelaat. Zij proberen in meer of mindere mate nog steeds de mensheid te beïnvloeden op manieren die zeer agressief en liefdeloos zijn.

Daarnaast zijn er vele drakenzielen geïncarneerd op aarde; deze dragen bepaalde sleutelcodes waarbij zij zorg dragen voor het goddelijke plan op aarde. Zij zullen een cruciale rol spelen bij de overdracht van deze kosmische “sleutel” codes, die de juiste kennis met zich meedragen, bij de vorming van de nieuwe hiërarchische kosmische systemen die zullen ontstaan nadat wij het Grote Lichtfeest hebben gevierd, en er een nieuwe balans is ontstaan.          

De bloedlijn van de Christusmensen op aarde

Zij dragen het Christus bewustzijn zowel in hun “bloed” als in hun ziel. In wezen zijn zij niet anders dan alle andere zielen die tot zelfverwezenlijking zijn gekomen, en ook niet alle nakomelingen van de Christus bloedlijn zijn tot zelfverwerkelijking gekomen. Echter door hun genetische coderingen zullen zij wanneer zij hun ziel volgen, wel sneller door dit proces heen kunnen komen, dan de gemiddelde andere mens. Veel hiervan hangt echter wel af van ervaringen in vorige levens, en de wil en intentie om zich spiritueel te ontwikkelen. Doordat sterrenwezens en andere krachten in de astrale wereld meestal beter dan zijzelf hun genetische coderingen kunnen lezen, zullen zij wel (en omdat dit bij hun “roeping” hoort) meer krachten om zich heen aantrekken die met hun meewerken, maar ook die die hen tegenwerken. Dit is ook zo bij zielen die door hun blauwdruk een belangrijke spirituele roeping hebben in dit leven en vanwege de evolutiesprong die gepaard gaat met het jaar 2012, en de jaren er omheen. Zij zijn hierdoor extra belast, maar van nature ook extra “begaafd” en zij zullen ten allen tijden worden beschermd.

Omdat de nakomelingen van Christus daarnaast nog eens een extra risico maar ook een enorm potentieel met zich meedragen hebben wij velen van hun in de verborgenheid weten te houden.   

Waren er inderdaad overlevenden van Atlantis ?

Atlantis is niet in een keer ten onder gegaan, dit is in fasen gegaan, zo waren er ook iedere keer massale volksverhuizingen om het nadere onheil af te wenden. Sommige zielen hebben hierdoor “een” ondergang overleefd, maar wat wij bedoelen is met de ondergang van Atlantis is veelal het laatste moment waarop vrijwel het gehele continent “Atlantis” ten onder is gegaan. Hier is niemand gespaard gebleven, maar enkelen die de overtocht naar andere delen van de aardbol hebben overleefd, konden voortbestaan. Zo waren er enkelen die in de omgeving van Egypte hebben overleefd, en enkelen die in de omgeving van Syberie / Mongolie waren neergestreken. Van diegenen die in de omgeving van Egypte leefden is een geheim bewaard dat te maken heeft met de later gebouwde piramide en de shpinx. Maar uiteindelijk zijn ook zij fysiek overleden, veelal door natuurgeweld, dat zich overal op aarde manifesteerde, maar ook wel door ouderdom. Ook de enkelen die hun toevlucht naar de ondergrondse grottenstelsels hadden verplaats, hebben als volk uiteindelijk niet kunnen overleven.

Het uiteindelijke “wereldbeeld” oftewel “concept” Atlantis is dan ook volledig verloren gegaan. Zo kan er op de ene manier gesproken worden over “overlevenden”, en aan de andere kant ook weer niet. Omdat het natuurgeweld “moest” plaatsvinden om Atlantis ten onder te laten gaan, heeft deze gebeurtenis een extreme tragedie veroorzaakt in alle zielen. Zo werd het gevoeld; als een uitermate pijnlijke beslissing van “boven”, zodat er een correctie kon plaatsvinden waarbij de macht en bovennatuurlijke kennis die er was ten tijde van Atlantis kon plaatsmaken voor een geheel nieuwe wereld, waarin liefde, eenheid maar ook dualiteit een nieuwe kans kon krijgen.

De Quantumsprong

Omdat wij, de Pleiaden ten tijde van Atlantis onze verbinding en zorg met en van de waterwezentjes verwaarloosden, was de ondergang van Atlantis , mede het gevolg van ons handelen. Niet omdat de waterwezentjes “kwaad” in hun zin hadden, want hierdoor zijn zij niet in staat, maar omdat dit het natuurlijke gevolg was van alle ontwikkelingen op bewustzijnsnivo op aarde.                                                       

Wij hebben de afgelopen decennia de verbinding met deze waterwezentjes geheel hersteld, waardoor wij ervan overtuigd zijn dat deze volgende “quantumsprong”, waar wij nu inzitten een geheel ander verloop zal hebben dan toen ten tijde van Atlantis, toen de aarde ook door de fotonengordel heenreisde. Wij verheugen ons op het Grote Lichtfeest, en de mooie jaren die daarna zullen volgen.